zamanla her şey değişir…
Dolmabahçe Caddesi, Meclis-i Mebusan’dan sonra Kabataş’dan(http://www.degisti.com/index.php/archives/7537) başlayıp Beşiktaş’a(http://www.degisti.com/index.php/archives/2589) kadar devam eden, iki yanında geniş kaldırımları olan, İstanbul’un tarihi caddelerinden biridir.
İki yanında sıralı mağazalarıyla, İstanbul’un önemli alışveriş caddelerinden biri olan Rumeli Caddesi, Şişli(http://www.degisti.com/index.php/archives/15379) ilçesinde yer alır. Caddenin doğu ucu Nişantaşı merkezden başlayarak batıya, Şişli’nin ana caddesi olan Cumhuriyet Caddesi’ne doğru ilerler.
Sarıyer Orduevi (Karakolhane), Sarıyer’de(http://www.degisti.com/index.php/archives/2612) Meserburnu Caddesi üzerinde, vapur iskelesinin hemen yanında yer alır. Sekiz satırlık kitabesi ve tuğrası, yapının 1911 yılında, Sultan Mehmet V. Reşat ve Sadrazam İbrahim Hakkı Paşa zamanında inşaa edildiğini göstermektedir.
Ayia Euphemia Kilisesi, Kadıköy(http://www.degisti.com/index.php/archives/524) Osmanağa Mahallesi’nde, Yasa ve Mühürdar caddelerinin kesiştiği köşede yer alan küçük bir Rum Ortodoks Kilisesidir. Kadıköylü zengin bir ailenin kızı olan Euphemia, hristiyanlığı seçtiği için 303 yılında öldürülmüş,ardından hristiyan dünyasında bir efsane olmuştur. Euphemia’nın naaşı Kadıköy’ün dışında bir mezara gömülmüş;I.Constantinus (324-337) zamanında hristiyanlık resmen tanınınca da,mezarının bulunduğu yere bir martirion yapılmıştır.
Dünyaca ünlü mimarımız Mimar Sinan’ın (1489-1588) Türbesi, Süleymaniye’de, İstanbul Müftülüğü’nün sütunlu kapısından çıkınca hemen solda, Fetva Yokuşu ile Mimar Sinan Caddesi’nin kesiştiği köşede yer alır. Mimar Sinan 1556 yılında Süleymaniye Külliyesi’ni(http://www.degisti.com/index.php/archives/6264) tamamladıktan sonra 1588 yılında bu türbeyi yapmıştır. Türbenin yanında bulunan Mimar Sinan’ın evi ile sıbyan mektebi günümüze ulaşamamıştır.
Beşiktaş(http://www.degisti.com/index.php/archives/2589), Ortaköy(http://www.degisti.com/index.php/archives/16181) ve Balmumcu arasında, Boğaziçi’ne(http://www.degisti.com/index.php/archives/511) hakim bir konumda 500.000 m2’lik bir alanı kaplayan Yıldız, geçmişi Bizans dönemine dek inen bir koruluktur. İstanbul’un Türklerin eline geçmesinden sonra “Kazancıoğlu Bahçesi” adıyla anılan bu koruluk, büyük bir olasılıkla I. Ahmet döneminde (1603-1617) padişahın “Has Bahçe”leri arasına katılmıştır. IV. Murat (1623-1640) ve III. Selim (1789-1807) dönemlerinde de ilgi gören bu çevre, III. Selim’in, annesi Mihrişah Valide Sultan için “Yıldız” adıyla yaptırdığı bir köşkten dolayı, bu ad ile anılmaya başlanmıştır.
Çinili Köşk, Topkapı Sarayı’nın(http://www.degisti.com/index.php/archives/956) dış surlarının içinde yer alır. 1472’de Fatih Sultan Mehmet tarafından yazlık saray ya da köşk olarak yaptırılmış yapı, Sırça Köşk – Sırça Saray olarak da bilinmektedir.
İstanbul’daki en eski Osmanlı sivil mimarlık örneklerinden biri olan Çinili Köşk’ün, mimarı kesin olarak belli olmasa da, bazı kaynaklar Mimar Atik Sinan tarafından yapıldığını belirtmektedir. Yapıya “Çinili Köşk” adı, giriş kapısını, sofayı ve diğer odaları kaplayan güzel çinilerinden dolayı verilmiştir.
Muhtelif yıllarda geçirdiği onarımlarla değişen Çinili Köşk, son restore edilişinde eski haline kavuşmuştur. Topkapı Sarayı Hazine Dairesi ile bir bütün oluşturan Çinili Köşk’ün, boyutları 32×34 metredir. Sütunlarla hareketlendirilmiş cephesi, eyvanlı terası ve kesme çini dekoru ile köşk, Selçuklu tesirli bir erken Osmanlı yapısıdır.