Yüksek Kaldırım, Karaköy Caddesi ile Bankalar Caddesi’nin (http://www.degisti.com/index.php/archives/10356 ) kesiştiği noktadan başlayıp, Tünel( http://www.degisti.com/index.php/archives/1632 ) meydanına kadar çıkan ve bir zamanlar merdivenlerden ibaret olan caddedir.

Cenevizlilerin şehircilik anlayışında, denize dik inen birçok sokağa merdivenler döşenmiş, böylece yokuş hali yumuşatılmıştır. Yüksek Kaldırım’da, Cenevizliler dönemine ait olan bu sokaklardan biridir.

Kuledibi’ne kadar  aynı isimle çıkan Yüksekkaldırım, Serdar-ı Ekrem dönemecinden itibaren Galip Dede Caddesi ismini alır ve Tünel’e ulaşır. Cadde ayrıca ortasından geçtiği semte de adını vermiştir.

Read More

Nişantaşı, merkezi, Valikonağı Caddesi ile Teşvikiye Caddesi’nin kesiştiği kavşakta yükselen anıt taş olan semttir. Şişli ilçesine bağlı olan Nişantaşı, Maçka, Harbiye, Osmanbey ve Sultan Abdülmecit’in kurduğu bir semt olan Teşvikiye ile çevrelenmiştir.

Tarihi 19. yüzyıldan geriye gitmeyen Nişantaşı, Osmanlı’da ilk Nizamı Cedit’in kurulduğu zamanlarda, ordunun atış talimleri yaptığı alandı. Atış talimleri sırasında padişahın namaz kılıp dinlenebilmesi için yapılan ahşap mescit, bugünkü Teşvikiye Camii’ nin ( http://www.degisti.com/index.php/archives/5892 ) temeli olup, Nişantaşı’nda yapılan ilk bina olma özelliğine sahiptir. Teşvikiye Camii’nin avlusunda bulunan iki nişan taşından III. Selim’ e ait olanı 1790-91; II. Mahmut’a ait olanı ise1811 tarihini taşır. Abdülmecit 1853-54’de Teşvikiye Camii’ni yenilettiği gibi burada bir mahalle kurulması isteğini de, iki anıt taşa kazıttığı yazıyla belgelemiştir. Bu iki taştan biri bugün Teşvikiye(Harbiye)Polis Karakolu’ nun yanındaki boşlukta, diğeri Teşvikiye Caddesi, Rumeli Caddesi ve Valikonağı Caddesi’nin kesiştiği kavşakta bulunmaktadır. Aynı tarzda yapılmış her iki taşın üstünde de “Eser-i Avatıf-ı Mecidiye Mahalle-i Cedide-i Teşvikiye” (Abdülmecit’in karşılıksız iyilikseverliğinin eseri olan yeni Teşvikiye Mahallesi) ibaresi yer alır.

Read More

Bahariye Caddesi, Kadıköy’ün ünlü altı yoludan biridir. 1992 yılında araç trafiğine kapatılan Bahariye Caddesi,Altıyol göbekten hafif bir yokuşla eski Moda havuzuna kadar uzanır. 2003 yılından beri, Nostaljik Kadıköy-Moda tramvay hattı, boydan boya caddeden geçmektedir.

Bölge, vaktiyle Kadıköy ahalisinin temiz havasıyla ünlü, önemli mesire alanlarından biriymiş. O vakitlerde buranın “baharlık” olarak adlandırılması, bu caddenin Bahariye ismini almasına temel olmuş. Osmanlı döneminde has bahçelerden ve kıyılardan sorumlu olan Bostancılara ve Yeniçerilere, her ilk baharda yazlık ve baharlık kıyafetleri dağıtılır, bu vesileyle “bahariye törenleri” düzenlenirmiş. Bir rivayete göre de Bahariye Caddesi’nin adı, bu törenlerden gelmektedir.

Read More

Çırağan Caddesi, Karaköy’den başlayan Boğaz sahil yolunun, Beşiktaş Barbaros Meydanı ile Ortaköy arasındaki uzantısıdır. 4 km. uzunluğundaki cadde, 3 şeritli olup, 2 şeridi sabah saatlerinde Ortaköy-Beşiktaş hattı, akşam saatlerinde ise Beşiktaş-Ortaköy hattı olarak kullanmaktadır.

Çırağan Caddesi her iki yanında sıralanmış çınar ağaçları ve duvarlara asılı olan Mustafa Kemal Atatürk fotoğrafları ile bugün farklı bir ruha sahiptir.

Cadde, ismini Çırağan sarayından almıştır. Çırağan kelimesi Farsça “ışık veren, aydınlık veren” anlamındaki “Çerağ” kelimesinden türemiştir.

Çırağan Caddesi’nin geçtiği mevkiye zamanında Kazancıoğlu Bahçeleri denirmiş. Burası sonradan padişahın has bahçelerinden biri olmuş ve zamanla hanedan üyelerine ait sahilhanelerle süslü bir kıyı şeridine dönüşmüştür. Evliya Çelebi’nin “vacibü’s seyr”  diye bahsettiği bu yalı ve saraylardan bazıları zaman içinde yenilenmiş ya da yıkılıp tekrar inşaa edilmiş, bazıları ise günümüze ulaşamamıştır.

Read More

 Karaköy’de yer alan Bankalar Caddesi ya da Voyvoda Caddesi, sadece bir caddeden ibaret olmayıp, çevresindeki bölgeyi de tanımlar. Cadde, batıda Okçu Musa ile Şair Ziya Paşa caddelerinin kesiştiği meydandan başlayıp, Karaköy Caddesi ile Yüksekkaldırım Caddesi’nin birleştiği noktada biter.

Caddeye Voyvoda ( Slavcada bey, ağa ) adının verilmesinin, Osmanlı zamanında Galata’nın bir Voyvoda tarafından yönetilmiş olmasından kaynaklandığı söylenir.

Oluşumu 1840’larda başlayan ve 1870’lerden sonra en önemli dönemini yaşayan Voyvoda Caddesi, 19. y.y.’da Osmanlı İmparatorluğu’nun, 1930’lara kadar da Türkiye Cumhuriyeti’nin mali hayatında önemli bir rol oynamıştır.

Galata’nın iç surları boyunca uzanan bir yol olan Voyvoda Caddesi’nin önemi, daha 14. yüzyılda burada bulunan Palazzo del Comune’den, Ceneviz Meclis Binası ve Pazar Meydanı’ndan  anlaşılmaktadır. Evliya Çelebi de burada “kat kat kargir” Cenevizli binaları olduğunu söyler.

Read More

 Moda, Kadıköy ile Fenerbahçe arasındaki bir burunda yer alan tarihi semttir. Bu güzel semte verilen isimler arasında, surlar içideki kara anlamına gelen “Motta” kelimesinin de geçtiği görülür.

Moda’da yaşadığı bilinen ilk uygarlık Fenike uygarlığıdır(M.Ö.1200-539). Yapılan kazılar sonunda ortaya çıkmıştır ki, Moda Burnu’ndaki Kalkedon şehri, Fenikeliler(Kenaniler) tarafından, Karadeniz kıyılarında kurdukları şehirlere hareket etmeden önce, ihtiyaçlarını sağladıkları merkez olarak kullanılmıştır.

Read More

Kınalıada, 1.3km² yüzölçümüyle Prens adaları içinde Burgazada’dan sonra gelen dördüncü büyük adadır.

İstanbul’un Anadolu yakasına 3.5 mil uzaklıkta olmasıyla İstanbul’ a en yakın olan adadır; Kınalıada. Belki de bundan dolayı ada, Bizans döneminde sürgün yeri olmuştur. Bu sürgünlerden en bilineni, 1071 yılında Malazgirt’de Alparslan’ın ordularına yenilen IV. Romanos Diogenes’in sürgünüdür.

Tarihte “ Proti” ve “Akoni” olarak adlandırılan Kınalıada; ismini ada toprağının adaya kınamsı bir renk vermesinden dolayı almıştır. Çınar Tepesi, Teşvikiye Tepesi ve Manastır Tepesi olmak üzere üç tepesi vardır. Adanın batısına düşen Çınar Tepesi ve hemen yanındaki Teşvikiye Tepesi’nin yükseklikleri 115 m kadardır. Üzerinde Hristo Manastırı’nın bulunduğu, Hristo Tepesi ise 93 m yüksekliğindedir.

Read More