Alay Köşkü,Gülhane Parkı‘nın Divanyolu(http://www.degisti.com/index.php/archives/4132) üzerindeki girişinin solunda,Topkapı Sarayı’nı(http://www.degisti.com/index.php/archives/956) çeviren Sur-ı Sultani’nin devamı olan surun köşe kulesi üstünde yer alır. Gülhane Parkı’nın içinden geniş bir rampa ile çıkılan köşk yuvarlak bir hünkar salonu ile hizmet binalarından oluşmaktadır. Padişahların geçit alaylarını seyretmeleri için yaptırılmış olan köşk,aynı zamanda halkın padişahları selamlama fırsatı bulduğu köşk olması dolayısıyla“Selam Köşkü” olarak da adlandırılmıştır.

Read More

Gülhane Parkı’nın Sarayburnu girişinde,Topkapı Sarayı’nın(http://www.degisti.com/index.php/archives/956) dış bahçesinde yer alan sütun, Roma İmparatorluğu’ndan günümüze hiç değişmeden gelebilmiş en eski abidedir. Kim tarafından ne zaman yapıldığı net olarak bilinmeyen sütunun kaide kısmında, mağlup olan Gotlar’dan dolayı bu sütunun dikildiği yazmaktadır. Yazı da sözü edilenin,I.Konstantin’in,331-332’de Got kabilelerine karşı kazandığı zafer olması muhtemeldir. Bu yazıt dolayısıyla da sütun Gotlar Sütunu olarak adlandırılmıştır.

Read More

Emirgan(http://www.degisti.com/index.php/archives/12486) Çınaraltı’nda bulunan Emirgan Çeşmesi , I.Abdülhamit’in, zevcelerinden Hümaşah Hatun ile oğlu Şehzade Mehmet’in ruhlarını şadetmek için yaptırdığı çeşmedir. Bu sebeple yapı“Hümaşah Hatun” ve “Şehzade Mehmet” çeşmeleri olarak da bilinir.

Çeşme III.Selim döneminden itibaren giderek yaygınlaşan mimari anlayışta inşaa edilmiştir . Lale devriyle başlayan anıtsal çeşme mimarisi terk edilmiş; çeşmeler  daha dar ve daha yüksek formda yapılmıştır. 1783 tarihine ait olan Emirgan Çeşmesi de, bu yeni mimari anlayışın örneklerinden biridir.

Read More

Tophane, Beyoğlu’na bağlı bir semttir. Fetihten önce oturulmayan kırlık ve bahçelik bir bölge iken fetihten sonra topçuların kışla bölgesi olmuştur.

Bizans devrinde ‘’Metopon’’ olarak adlandırılan yerleşimin, güzel görünümünden dolayı ‘’Gümüş Şehir’’ (Argyropolis) olarak anıldığı da bilinir. Bu dönemde bölgede ” Ste. Irene’’ veya ‘’Hadrien ve Natalie Kilisesi’’ nin bulunduğu söylenmektedir, ki Tophane binaları ve kışlası 1955 – 1956 da yıktırılırken, Nusretiye Camii karşısına isabet eden bir yerde, bir Bizans Kilisesi’ne ait olduğu düşünülen bazı temel izleri ve tuğla duvar parçaları ortaya çıkarılmıştır.

Read More

Bahriyeli Sedat Bey Yalısı, Anadoluhisarı’nda(http://www.degisti.com/index.php/archives/15495) Körfez Caddesi üzerinde yer alır. 1900’lerin başında, Bahriyeli Sedat Bey’in dedesi Mustafa Reşit Paşa tarafından yaptırılmıştır. Bahçesinde yetişen manolyalardan dolayı “Manolya Yalısı” olarak da bilinen yalı, subasman katı üzerinde iki katlıdır.

Yalı, ahşap/bağdadi, Neo-barok üslupta, haremlik-selamlık olmak üzere iki bölüm halinde inşaa edilmiştir. Kuzey bölümü yani Selamlık bölümü(Bahriyeli Sedat Bey/Rasim Öney Yalısı), 1904’de yapılmıştır. Güney bölümü yani Harem bölümü Tevfik Bey/Işıklıoğlu Yalısı olarak da bilinir.

Bahriyeli Sedat Bey Yalısı, 1992 yılında ekonomik nedenlerden dolayı, Abdülhamit’in Hünkar İmamı olan Mehmet Niyazi Araz’ın torunları Bülent ve Edip Işıklıoğlu tarafından satılmıştır.

Read More

Kandilli’de(http://www.degisti.com/index.php/archives/2507) Akıntı Burnu’nun sırtlarındaki düzlükte yer alan Adile Sultan Sarayı,  Abdülmecit Han’ın kız kardeşi Adile Sultan‘a armağan olarak 1856 tarihinde, mimar Sarkis Balyan’a yaptırttığı yapıdır.Sarayın bulunduğu arazi, Abdülmecit tarafından Tophane Müşiri Halil Paşa’dan satın alınmış; buradaki konak yıktırılarak bugünkü saray yaptırılmıştır.

Yapının bulunduğu alan kayalık ve eğimli bir arazidir. Saray bu arazinin doğu-batı yönüne, batı cephesi tamamen Boğaziçi’ne(http://www.degisti.com/index.php/archives/511)  hakim bir şekilde konumlandırılmıştır. Arazinin eğiminden dolayı sarayın ön yüzü üç, arka cephesi iki katlıdır.

Read More

Abut  Efendi Yalısı, Kandilli’de(http://www.degisti.com/index.php/archives/2507), Göksu Caddesi üzerinde yer alır.  Mimarı Garabet Balyan‘dır. 1835-1855 yılları arasında inşaa edilen yapının ilk sahibi, dönemin bankerlerinden  Altunizade Necip Bey’dir.

Necip Bey Dolmabahçe Sarayı’nın(http://www.degisti.com/index.php/archives/416) planından esinlenerek mimar Garabet Balyan’a bu yalıyı yaptırmıştır. Daha sonra yalıda 40 yıl boyunca Baron Vandeuvre ikamet etmiştir. Yalı 1900 yılında ipek tüccarı Mehmet Abut Efendi’nin mülkiyetine geçmiş, bu tarihten sonra da onun adıyla anılmaya başlamıştır. 1985′ de Salat yağlarının sahibi İsmail Özdoyuran’ın satın aldığı yalı,1985-1989 arasında kapsamlı bir onarım görmüştür.

Read More