Vatan Caddesi ya da resmi adıyla Adnan Menderes Bulvarı, Fatih Aksaray Meydanı’nda, Valide Sultan Camii ile Topkapı surları arasında, eski Bayrampaşa Deresi vadisi boyunca kuzeybatı-güneydoğu yönünde doğrusal olarak uzanan caddedir. Vatan Caddesi olarak bilinen günümüzdeki adı Adnan Menderes Bulvarı olan yolun uzunluğu yaklaşık 2.5 km. dir.

Adnan Menderes Bulvarı 1956-1957’de, dönemin başbakanı Adnan Menderes’in İstanbul’da giriştiği bir dizi imar operasyonu sonucunda Vatan Caddesi adıyla açılmış ve hizmete girmiştir. Halk arasında ve basın da, devlet ve protokol caddesi olarak da anılmaktadır.

Çok eski yıllarda, aynı hattan İstanbul’un ünlü Likos Deresi geçer, Yenikapı dolaylarına gelmeden önce bir dirsek yapar ve sonra da bu kıyıdan denize dökülürdü. Bu işlek bulvar, geçen yüzyıla dek, çevresi tamamen bostanlık olan toprak bir yoldu. O zamanlar bu yol Çayır Posta yolu olarak bilinirdi.

Adnan Menderes Bulvarı açılırken pek çok tarihi dokuyu yok etmiş olsa da, bulvarın kenarında ve çevresinde bazı eserler günümüze kadar gelmiştir. Bunlardan en önemlisi, eski Bizans kilisesi Konstantin_Lips’den camiye dönüştürülen  Fener-i İsa Camii’dir. 15.yüzyıldan kalma Murat Paşa Camii, bulvarın Aksaray Meydanı ile buluştuğu noktada yer alır. Molla Şeref Camii, Yavuz Selim Medresesi ve Türbesi Adnan Menderes Bulvarında bulunan tarihi yapılardan bazılarıdır.

Vatan Caddesi, dört gidiş, dört geliş olmak üzere toplam 8 şeritlik bir bulvardır. Yolun yan tarafına yapılan yan şeritlerle, bulvarın genişliği 12 şerittir. Adnan Menderes Bulvarı üzerinde İstanbul Emniyet Müdürlüğü merkez binası, Fatih Belediyesi, Fatih Kaymakamlığı, Fatih Adliyesi, İstanbul Maliye binası, Bezmi Alem Vakıf Gureba Hastanesi, Adnan Menderes ve Turgut Özal anıtmezarları, Akgün Hotel, Historia AVM gibi bazı yapılar yer alır. Ayrıca yolun altından Aksaray-Havaalanı metrosunun Topkapı-Emniyet ve Emniyet-Aksaray güzergahları geçmektedir.

Kaynakça:

Hürel H. , Semtleri, Mahalleleri, Caddeleri ve Sokaklarıyla A’dan Z’ye İstanbul’un Ansiklopedik Öyküsü, İstanbul 2010, s.18