Kadıköy İskelesi, Kadıköy Rıhtım Caddesi üzerinde, eski Kadıköy Şehremaneti’nin karşısında yer alır. Günümüzde Eski İskele olarak bilinen iskele, onarım sırasında ortaya çıkarılan kitabesine göre 1926 yılında inşaa edilmiştir. Yapının mimarı belli değildir. Bugün bu iskeleden Beşiktaş’a, Kabataş’a ve Adalar’ a vapur kalkmaktadır. İskelenin önündeki su derinliği 3.8 metredir.  Boğaziçi Köprüsü’ne uzaklığı ise 2.15 deniz milidir.

Ön cephesi dikdörtgen  bir çıkıntı yapan Neo-Klasik üsluptaki iskele, iki katlıdır ve üzeri kırma çatı ile örtülüdür. İskelenin birinci katı üç kısıma ayrılmıştır. Ayrıca Adalar yolcuları için de bir salonu bulunmaktadır. Bu iki bölüm arasında, ön cepheye açılan ikinci kat merdiven boşluğu yer alır. Her iki salonun ön ve arka cephelerinde giriş ve çıkışı sağlayan ikişer kapı bulunmaktadır. Bu katta memur ve işçilere ait beş oda mevcuttur. İskele binasının kapalı mekanının iki yanında, inen yolcular için düzenlenmiş revaklı iki çıkış yeri bulunur.

İskelenin ikinci katı denize bakan, ancak birbirleri ile bağlantısı bulunmayan balkonlarla çevrelenmiştir. Bu balkonlara açılan büyük bir salon, bunun yanında da iki küçük salon ve dört oda bulunur. Büyük salon dört ayakla desteklenmiş, çevresine de odalar yerleştirilmiştir. Bu kat, Ocak 1989’dan beri Türkiye Denizcilik İşletmeleri’nin lokali olarak hizmet vermektedir.

Yapının iç süslemelerinde kartonpiyer kullanılmış, birinci ve ikinci katın duvarları ile tavanları arasındaki geçişler, mukarnasların alt damlaları arasına yerleştirilmiş çiçek motiflerinden oluşan bir bordürle tezyin edilmiştir. İskelenin ön cephesinde ortada bulunan üçlü kemer dizisinin üzerleri, tek bir çini pano ile hareketlendirilmiştir. İçte turkuvaz, dışta lacivert kalın bir şerit, bu çini panoyu kuşatmaktadır. Beyaz zeminli panoda turkuvaz, mavi ve lacivert renkli rumiler, kıvrık dallar, kırmızı-beyaz renklerde karanfiller, enginar yaprakları ve çiçek motifleri görülür.

Kadıköy İskelesi 1959’da  kapsamlı bir onarım görmüş, 1984–1986 yılları arasında ikinci bir onarım geçirmiştir. Bu onarımlar iskelede bazı değişikliklere yol açmıştır. Yapı son olarak 1995’de restore edilmiştir.

Linkler:

sanattarihi.net